Η διερεύνηση της δυσκοιλιότητας περιλαμβάνει (ανάλογα με την περίπτωση)

• κολονοσκόπηση
  
• δοκιμασία διάβασης colon transit
• αφοδευογράφημα
• μαγνητική πρωκτογραφία
• μανομετρία φυσιολογία ορθού

Οι ασθενείς με δυσκοιλιότητα μπορεί πολλές φορές να έχουν και διαταραχές κινητικότητας άλλων τμημάτων του εντέρου, όπως το λεπτό έντερο και επίσης, το στομάχι. Σε βαριές περιπτώσεις χρειάζεται διερεύνηση και του ανώτερου πεπτικού γι΄ αυτό το λόγο.

Η απλή δυσκοιλιότητα είναι πολύ συχνή και τείνει να γίνει συχνότερη σε ανθρώπους με κακές συνήθειεςδιατροφής, σε ανθρώπους που παίρνουν φάρμακα όπως αναλγητικά, ηρεμιστικά, οπιοειδή, αντικαταθλιπτικά και άλλα φάρμακα που μειώνουν την κινητικότητα του εντέρου. Επίσης, είναι φυσικό φαινόμενο να εγκαθίσταται δυσκοιλιότητα προϊούσης της ηλικίας και οι περισσότεροι ηλικιωμένοι χρειάζονται κάποια τακτικά υπακτικά για την καλή λειτουργία των εντέρων τους. Επίσης, ορμονικοί παράγοντες δημιουργούν δυσκοιλιότητα και οι γυναίκες αρχίζουν να πάσχουν από δυσκοιλιότητα με την εμμηνόπαυση ή μετά από υστερεκτομή. Στις περισσότερες περιπτώσεις απλής δυσκοιλιότητας χρειάζεται μία συνάντηση με διαιτολόγο διατροφολόγο για ρύθμιση σωστής δίαιτας σε φρούτα, λαχανικά και ενυδάτωση και επίσης, απλά καθαρτικά, τα οποία δρουν με συμπληρώματα ινών είναι αθώα και μπορούν να χρησιμοποιούνται επ΄ άπειρον χωρίς παρενέργειες.

Πολύ σημαντική είναι η ενυδάτωση! Κανένα διαιτητικό βοήθημα δεν έχει αποτέλεσμα εάν δεν προσλαμβάνεται αρκετό νερό.

Η δυσκοιλιότητα βραδείας διάβασης που επίσης αποκαλείυα "κολονική αδράνεια" -SLOW TRANSIT CONSTIPATION/ COLONIC INERTIA, οφείλεται σε υπολειτουργία κάποιων κυττάρων του παχέος εντέρου, τα οποία δρουν ως βηματοδότες και ρυθμίζουν την περισταλτικότητα του εντέρου. Αυτά τα κύταρρα (κύταρρα Cajal, μυοεντερικά πλέγματα, κ.ά) δρουν στους μυς του εντέρου με την παρέμβαση της σεροτονίνης που είναι ένας νευροδιαβιβαστής που επίσης ανευρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στον εγκέφαλο και είναι συνδεδεμένος με την παρουσία κατάθλιψης. Υπάρχουν αποδείξεις ότι στη δυσκοιλιότητα βραδείας διαβάσεως υπάρχει υπολειτουργία του συστήματος σεροτονίνης στο έντερο και πολλοί από τους αρρώστους αντιδρούν θετικά όταν τους δοθούν φάρμακα που είναι αγωνιστές της σεροτονίνης. . Για να δοθούν αυτά τα φάρμακα πρέπει να διαπιστωθεί η παρουσία δυσκοιλιότητας αργής διαβάσεως που γίνεται με τη δοκιμασία διαβάσεως του εντέρου (colonic transit study). Η εξέταση γίνεται με χορήγηση ειδικών ακτινοσκιερών δεικτών (markers) και ακτινολογικό έλεγχο.

Πολύ συχνό είναι το σύνδρομο αποφρακτικής αφόδευσης (obstructive defecation syndrome , ODS), το οποίο προέρχεται από χαλάρωση των πυελικών μυών μετά από τοκετούς ή μπορεί να είναι και αποτέλεσμα χρόνιας δυσκοιλιότητας άλλης αιτίας. Το ODS είναι τμήμα της πυελικής δυσσυνέργειας αλλά έχει συγκεκριμένα ακτινολογικά ευρήματα, εσωτερική πρόπτωση του ορθού και και δεύτερον ορθοκήλη, δηλαδή προεκβολή του ορθού μέσα στον κόλπο. Το σύνδρομο αποφρακτικής αφοδεύσεως διαγιγνώσκεται με πρωκτογραφία αφοδεύσεως ή μαγνητική πρωκτογραφία. Η θεραπεία είναι με βιοανάδραση (biofeedback), το οποίο έχει αρκετά καλά αποτελέσματα συχνά, αλλά σε πιο σοβαρές περιπτώσεις χρειάζεται συνήθως χειρουργική θεραπεία, η οποία είναι διόρθωση της ορθοκήλης και του εγκολεασμού-πρόπτωσης. Και τα δύο μπορεί να γίνουν με εγχείρηση, λαπαροσκοπική ορθοπηξία.Αυτή είναι μία κατά την οποία ανασύρεται και ευθειάζεται το ορθό εξαλείφοντας την πρόπτωση και την ορθοκήλη με στήριξη του ορθού στο ιερό οστό. Η ανάρρωση είναι ταχεία και τα αποτελέσματα πολύ καλά.